|
Zęby zalicza się do narządów jamy ustnej. Zęby wraz z wyrostkami zębodołowymi dzielą jamę ustną na: przedsionek jamy ustnej i jamę ustną właściwą. Błona śluzowa pokrywająca wyrostki zębodołowe nazywa się dziąsłem.
Budowa zębów:
W każdym zębie można wyróżnić: koronę zęba, szyjkę zęba i korzeń lub korzenie zęba. Koroną zęba nazywa się część zęba pokrytą szkliwem. Korzeń jest częścią zęba pokrytą kostniwem i schowaną w obrębie zębodołu, a szyjka częścią zęba znajdującą się w miejscu styku szkliwa z kostniwem.
Głębszą warstwę pod szkliwem i kostniwem stanowi zębina. Otacza ona przestrzeń w zębie, zwaną jamą zęba, którą można podzielić na komorę zęba zawartą w koronie i kanał korzenia zęba zawarty w korzeniu i kończący się otworem szczytowym zęba.
Wewnątrz jamy zęba znajduje się miazga zęba, na którą składają się: tkanka łączna, naczynia i nerwy.
Ząb osadzony jest w zębodole. Pomiędzy korzeniem a ścianą zębodołu istnieje szczelinowata przestrzeń wypełniona tkanką łączną. Tkanka ta zwana ozębną wytwarza więzadła mocujące zęby.
Zęby mleczne:
Występują zwykle w liczbie 20. W każdej połowie szczęki jak i żuchwy wyróżnia się:
- 2 zęby sieczne,
- 1 kieł,
- 2 zęby trzonowe.
Zęby mleczne są mniejsze, o barwie białawoniebieskiej, na granicy korony zęba i szyjki znajduje się wałeczek szkliwa otaczający ząb, zwany obręczą zęba. Zęby mleczne ustawione są ponadto bardziej pionowo, korzenie ich są mniejsze i cieńsze, a w okresie poprzedzającym ich wypadanie cechuje je znaczna ruchomość.
Zęby stałe:
Występują zwykle w liczbie 32. W każdej połowie szczęki jak i żuchwy wyróżnia się:
- 2 zęby sieczne,
- 1 kieł,
- 2 zęby przedtrzonowe,
- 3 zęby trzonowe.
Zęby sieczne, kły i zęby przedtrzonowe dolne są zwykle zębami jednokorzeniowymi, zęby przedtrzonowe górne i zęby trzonowe dolne są zębami dwukorzeniowymi, a zęby trzonowe górne zębami trójkorzeniowymi.
Stosunek górnego szeregu zębów podczas ich zetknięcia w położeniu nieruchomym nazywamy zwarciem, natomiast podczas ruchu zgryzem.
|
