OPIS: wypadanie macicy występuje, gdy nastąpiutrata sprężystości struktur ją podtrzymujących; powoduje to obniżanie się macicy w kierunku pochwy; w zaawansowanych przypadkach następuje całkowite wysunięcie macicy wraz z wynicowaniem pochwy;

• przed menopauzą stopień i nasilenie objawów wypadania zależą od liczby ciąż i ciężkości porodów,
• po okresie menopauzy decydujące znaczenie ma zanik sprężystości tkanek.

Częstość występowania: 1 na 10 kobiet.

Uwarunkowania genetyczne: 

• występuje bardzo często u rasy białej,
• rzadko u ludów orientalnych.

Wiek: kobiety w okresie przed- i pomenopauzalnym.

OBJAWY: 

• napięcie w podbrzuszu,
• bóle krzyża,
• bolesne współżycie,
• trudności w oddawaniu moczu i stolca,
• jeżeli wypadanie postępuje, to może wystąpić wynicowanie pochwy.

PRZYCZYNY: 

• główną przyczyną jest zaawansowany wiek i ciężkie porody,
• u kobiet, które nie rodziły wypadanie zdarza się w 2% przypadków,
• wypadanie wynikające z zaburzeń tkankowych związanych ze zbyt luźną tkanką, takich jak zespół Marfana czy zaburzenia neurologiczne, np. stwardnienie rozsiane lub rzadkie zaburzenia, np. brak odbytu,
• bardziej narażone na wypadanie macicy są pacjentki, które przeszły wycięcie pochwy wraz z zewnętrznymi tkankami podtrzymującymi.

CZYNNIKI RYZYKA: 

• zaawansowany wiek,
• duża ilość porodów,
• różnego rodzaju defekty tkankowe oraz zaburzenia neurologiczne,
• wszelkie stany powodujące wzrost ciśnienia śródbrzusznego: otyłość, guzy jamy brzusznej i miednicy, choroba płuc z uporczywym kaszlem, przewlekłe zaparcia,
• stałe dźwiganie ciężarów związane z wykonywanym zawodem.

TRYB LECZENIA: 

• leczenie ambulatoryjne,
• leczenie szpitalne w razie potrzeby operacji.

LECZENIE OGÓLNE: 

• leczenie jest uzależnione od wielu uwarunkowań takich jak: nasilenie objawów wypadania, wieku, aktywności seksualnej, współistniejących patologii w obrębie miednicy oraz chęci zachowania płodności,
• leczenie jest zachowawcze dopóki pacjentka nie skarży się na dolegliwości,
• pacjentki nie kwalifikujące się do leczenia operacyjnego mogą być leczone przez ćwiczenia mięśni krocza oraz hormonalnie,
• starsze kobiety nieaktywne seksualnie mogą być leczone poprzez zaszycie pochwy oraz inne zabiegi zamykające.

ZAPOBIEGANIE: 

• ćwiczenia mięśni krocza (Kegla) powodujące wzrost napięcia mięśni przepony moczowo-płciowej miednicy mniejszej mogą ułatwić działanie podtrzymujące,
• utrata nadmiernej masy ciała i właściwe postępowanie w tym unikanie wzrostu ciśnienia wewnątrzbrzusznego, pomagają zapobiegać wypadaniu macicy.

POWIKŁANIA: 

• uciśnięcie moczowodów oraz upośledzenie czynności nerek,
• uwięźnięcie jelita w przepuklinie.

ROKOWANIA: 

• uzależnione od wieku pacjentki,
• wynik postępowania chirurgicznego zazwyczaj jest zadowalający.