Choroby
  • Indeks chorób
  • Podejście statyst.
  • Katalog firm




  •  
    Strona główna Wyślij do nas list... home_mail.jpg
    Choroba
    Uszkodzenie więzadeł, ścięgien i mięśni - skręcenia i naderwania

    OPIS: 

    • skręcenie stawu oznacza całkowite lub częściowe uszkodzenie aparatu więzadłowego stawu w obrębie samego więzadła albo w miejscu jego przyczepu do kości; wyróżnia się skręcenia stopnia l, II, III; stopień l i II obejmuje uszkodzenia niecałkowite, różniące się głębokością; stopień III oznacza całkowite przerwanie ciągłości aparatu więzadłowego; podstawą rozpoznania jest badanie fizykalne,
    • naderwanie (lub zerwanie) oznacza częściowe lub całkowite przerwanie ciągłości mięśnia lub ścięgna,
    • naderwania i zerwania mięśni i ścięgien zazwyczaj mają charakter urazów z przeciążenia, podczas gdy skręcenia stawów powstają zwykle w następstwie gwałtownego urazu (upadku, działania dźwigni, wypadku komunikacyjnego).

    Częstość występowania: ocenia się, że urazy tego typu, włączając w to urazy kończyn dolnych, górnych i kręgosłupa, zdarzają się wcześniej czy później w przebiegu kariery sportowej aż u 80% lekkoatletów.

    Wiek:

    • skręcenie stawów - w każdym wieku u osób aktywnych fizycznie,
    • naderwania mięśni i ścięgien - zwykle pomiędzy 15-40 rokiem życia.

    Płeć: częściej u mężczyzn.

    OBJAWY: 

    • obrzęk,
    • ból,
    • zaczerwienienie i wybroczyny,
    • bolesność uciskowa,
    • zaburzenie chodu w przypadku poważniejszych urazów,
    • ograniczenie zakresu ruchów w stawie,
    • niestabilność stawu.

    PRZYCZYNY: 

    • upadki,
    • wypadki komunikacyjne,
    • urazy bezpośrednie,
    • nadmierne obciążenie wysiłkiem fizycznym lub niewystarczająca rozgrzewka z ćwiczeniami rozciągającymi przed intensywnym treningiem,
    • słabe wytrenowanie.

    CZYNNIKI RYZYKA: 

    • niewłaściwe obuwie sportowe,
    • nieumiejętny lub zbyt forsowny trening.

    TRYB LECZENIA: ambulatoryjny.

    TRYB LECZENIA: 

    • zebranie wywiadu i badanie przedmiotowe; leczenie ukierunkowane na najpoważniejsze z podejrzewanych obrażeń,
    • uniesienie kończyny, zimne okłady, ucisk,
    • bandaż elastyczny (w cięższych przypadkach - opatrunek Jonesa),
    • unieruchomienie gipsowe w razie skręcenia III stopnia - może też być potrzebna rekonstrukcja operacyjna zerwanych więzadeł,
    • unieruchomienie próżniowe jest bardzo skuteczne, zapewnia stabilne unieruchomienie i chroni przed bólem,
    • może powstać konieczność nauczenia się przez pacjenta chodzenia o kulach.

    AKTYWNOŚĆ ŻYCIOWA: 

    • w ostrych urazach - leżenie w łóżku,
    • w poważniejszych przypadkach - fizykoterapia,
    • spanie z uniesioną kończyną.

    DIETA: obniżenie masy ciała, jeżeli u podłoża urazu leży otyłość.

      

    ZAPOBIEGANIE: 

    • rozsądna dbałość o należytą sprawność fizyczną,
    • unikanie nadmiernie forsownych ćwiczeń,
    • noszenie odpowiedniego rodzaju obuwia sportowego oraz specjalnych ochraniaczy, używanie właściwych przyrządów sportowych,
    • świadomość potencjalnego ryzyka związanego z uprawianą dyscypliną sportu,
    • właściwe przygotowanie do treningów, rozgrzewka i rozluźnienie mięśni po ćwiczeniach.

    POWIKŁANIA: 

    • przewlekła niestabilność stawu,
    • zwyrodnienie stawu.

    PRZEBIEG CHOROBY I ROKOWANIE: przy odpowiednim leczeniu i nieobciążaniu chorej kończyny powrót jej sprawności może nastąpić po 6-8 tygodniach lub nawet później, zależnie od stopnia ciężkości obrażeń.



    W naszym serwisie wykorzystujemy pliki cookies w celach reklamowych, statystycznych i do personalizacji stron. Możesz wyłączyć używanie plików cookies w przeglądarce internetowej jednak może to uniemożliwić poprawne działanie witryny.

    Niniejszy serwis nie ma charakteru konsultacyjnego. Nie zastępuje porady lekarskiej. Autorzy, konsultanci i wydawcy serwisu nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za błędy czy konsekwencje wynikające z zastosowania informacji dostępnych w tym serwisie.