Choroby
  • Indeks chorób
  • Podejście statyst.
  • Katalog firm




  •  
    Strona główna Wyślij do nas list... home_mail.jpg
    Choroby
    Bielactwo nabyte

    OPIS: schorzenie o niejasnej patogenezie, stopniowo postępujące, obejmujące małe i większe, charakteryzujące się początkowo upośledzeniem wytwarzania melanosomów, a w okresie późniejszym zanikaniem aktywnych uprzednio melanocytów;

    • typ A: cechuje się występowaniem odbarwień skóry w obszarach nie odpowiadających poszczególnym dermatomom; odmiana ta stanowi 75% przypadków;
    • typ B: cechuje się układem segmentarnym lub odpowiadającym dermatomom; stanowi 25% pozostałych przypadków bielactwa nabytego.

    Uwarunkowania genetyczne: dziedziczenie autosomalne dominujące o zróżnicowanej ekspresji genowej i niepełnej penetracji; dodatni rodzinny wywiad w 30% przypadków.

    Układ objęty procesem chorobowym: skóra, układ zewnątrzwydzielniczy.

    Wiek: może wystąpić w każdym wieku; w 50% przypadków pojawia się przed 20 rokiem życia.

    Płeć: jednakowo często u obu płci.

    OBJAWY: 

    • utrata barwnika skóry,
    • miejscowo wzmożona podatność na opalanie,
    • świąd,
    • przedwczesne siwienie,
    • występowanie objawu Koebnera.

    PRZYCZYNY: 

    • dodatni wywiad rodzinny,
    • zaburzenia autoimmunologiczne.

    TRYB LECZENIA: ambulatoryjny z wyjątkiem przypadków, w których są podejmowane próby leczenia chirurgicznego (przeszczep skóry).

    LECZENIE OGÓLNE: 

    • pacjenci powinni unikać promieni słonecznych ponieważ opalanie podkreśla różnicę między skórą prawidłową a obszarami dotkniętymi bielactwem,
    • w celu korekcji zmian skórnych mogą być stosowane specjalne środki kosmetyczne, dobierane odpowiednio do barwy skóry, które pozwalają zatuszować ogniska bielactwa.

    LEKI Z WYBORU: 

    • bielactwo ograniczone:
      • steroidy o dużej sile działania stosowane miejscowo, np. propionian klobetazolu, codziennie przez 2 miesiące; leczenie może być ponownie podjęte po upływie 1-4 miesięcy,
    • bielactwo obejmujące duże powierzchnie skóry:
      • leczenie za pomocą terapii PUVA - psoraleny podawane doustnie w połączeniu z naświetlaniem promieniami ultrafioletowymi A.

    POWIKŁANIA: 

    • reakcje fototoksyczne o umiarkowanym lub znacznym nasileniu (metoda PUVA),
    • zaniki skóry (zewnętrznie stosowane steroidy),
    • kontaktowe zapalenie skóry (preparaty odbarwiające, kamuflaże).

    PRZEBIEG CHOROBY I ROKOWANIE: 

    • samoistna repigmentacja w 5% przypadków bielactwa,
    • najlepsze wyniki osiąga się po zastosowaniu metody PUVA, jeżeli ogniska bielactwa są umiejscowione na skórze głowy i szyi; mniejsza skuteczność metody w przypadku innej lokalizacji oraz w razie stosowania preparatów zewnętrznych,
    • brak reakcji na leczenie w 20% przypadków,
    • uzyskana repigmentacja jest zwykle trwała.



    W naszym serwisie wykorzystujemy pliki cookies w celach reklamowych, statystycznych i do personalizacji stron. Możesz wyłączyć używanie plików cookies w przeglądarce internetowej jednak może to uniemożliwić poprawne działanie witryny.

    Niniejszy serwis nie ma charakteru konsultacyjnego. Nie zastępuje porady lekarskiej. Autorzy, konsultanci i wydawcy serwisu nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za błędy czy konsekwencje wynikające z zastosowania informacji dostępnych w tym serwisie.
    Copyright © 2000-2024 by DOBIS, Opracowanie i utrzymywanie DOBIS